Etiket Arşivi: deneme

Rüstem BUDAK Öğreticilerin önde gelenleri öğretmenlerin öğrenmesi gerekenler: 1- Bildikleri şeylerin çoğunun eksik veya yanlış olduğudur. Öğretmenlerin bilgilerini 2 kısma ayırabiliriz: 1- insan bilgisi –ki bunu 2. maddede ele alacağız. 2- Mesleki alan bilgisi. Öğrenciye neyi, ne zaman, nasıl, nerede öğreteceğine dair öğretmenin eline bir çalışma planı konulur. Bilgi aktarımında her şey hazırdır. Bu hazır bulma- hazır olma süreci kişiyi ... Devamını Oku »

  Ziya Osman Saba derin duyuşların sahibi bir şairimizdir. Her okuduğumda yeni bir incelik bulduğum, beni dinlendiren kelimelerin ozanı bir adam. Aslında hak ettiği yerde olan bir edebiyatçımız da değildir. Belki de bir grubun aidiyetinde kaybolmuştur. Bir akıma ait olmanın böyle bir kayboluşa dönüştüğünü de düşünenlerdenim. Grubun lideri bir şair ya da yazar, sizin gür şiirinizi veya yazınızı da örtebilir. ... Devamını Oku »

Daha dün bizim olan yerleri yabancı bir seyyah gibi dolaşan Falih Rıfkı Atay’ın “Rumeli’yi Unutalım” diye yazdığı yazıyı niçin okuma kitaplarına geçirerek yıllarca ortaokul çocuklarına okuttuk? Kurtuluş Savaşını kaybedip İzmir ve Trakya’yı elden çıkarsaydık o zaman da İzmir’i unutalım mı diyecektik? Hakikatları olduğu gibi görelim; Millî ülküler taarruzidir!… Başka milletlerle dostluk yapacağız diye millet uyuşturulamaz. Dostluklar milletlerden ziyade dışişleri bakanları ... Devamını Oku »

A-ROMAN VE HİKÂYE Çalıkuşu ( Reşat Nuri Güntekin) Merhamet ( Reşat Nuri Güntekin) Sinekli Bakkal ( Halide Edip Adıvar) Devlet Ana ( Kemal Tahir) Huzur ( Ahmet Hamdi Tanpınar) Düzceli Mehmet (Halit Ertuğrul) Huzur Sokağı (Şule Yüksel Şenler) Nur (Mustafa Kutlu) Uzun Hikâye (Mustafa Kutlu) Gurbet Hikâyeleri (Refik Halit) Memleket Hikâyeleri (Refik Halit) Tarihimizden Yaşanmış Öyküler (Yavuz Bahadıroğlu) Fatih-Harbiye (Peyami ... Devamını Oku »

Sezai KARAKOÇ Babamdan dinlemiştim: “Çocukluğumuzda oturduğumuz şehir Zülküfül Dağı’nda idi. Evimizin bitişiğinde ufak bir ağılımız vardı. Bir kış, baktık ki arada bir hayvan eksiliyor. Bir, iki, üç. Bunun üzerine babam, durumu anlamak için geceleri ağılda beklemeğe karar verdi. Bir gece, bir elinde petrol lâmbası, öbür elinde de bir sopa, beklerken, ağılın giriş yerinden içeriye bir kurdun daldığını görür. Meğer ağıla ... Devamını Oku »

                 Yaşama dair sözü olmak bir meseledir. Yaşamak da kolay değildir. Doğum yaşamın arifesi olsa da, yaşamak ölüm kadar sahicidir. Yaşamak herkesin harcı da değildir. Yaşamak bazen, değerlerin takibidir. Yaşamak, yaşamayı denemenin de adıdır. Cahit Zarifoğlu, Yaşamak adlı şirinde yaşamayı tanımlayamaz:” Neden diye sormayın hemen. / Onu ben kendi kendime de açıklayabilmiş değilim henüz. Derken aslında yaşamanın felsefesini yapmıştır. ... Devamını Oku »

Toplumlar da insanlar gibidir, bir kere dibi gördüler mi yukarı doğru çıkarlar. Biz de böyleyiz. Değersizlikte yarışıyoruz. Bizi ayakta tutacak değerleri bir bir ortadan kaldırıyoruz. Değersizliği de pazarlar hale geldik. Toplum nasıl değersiz hale getirilir, nasıl temel değerler yıkılır? Bu soruların ağır bir cevabı var. Yıktıklarımızı görürsek, inşa edeceklerimizi daha iyi anlarız. İnsan kaybettiklerini tez arayan bir varlık. Biz de ... Devamını Oku »

  18 Nisan 2020 Kemal Sayar Pandemi zamanı diye bir şey var. Ağır aksak ilerleyen, yavaş akan bir zaman. Günlerin birbirine karıştırıldığı, bugünle yarın arasında önemli bir fark olmadığı, yavaşladığımız, durağanlaştığımız bir zaman. Bu zaman, kendini oyalama kabiliyeti olmayan insanlar için çok sıkıcı bir süreç haline gelebilir. Fakat bütün mesele de zaten insanın kendini oyalayabilmesindedir. Pascal’in çok sevdiğim bir sözü ... Devamını Oku »

“Aslanın vücudu, yediği hayvanlardan mürekkeptir”. Valery’nin, şairin, kendinden önce gelen şairlerle ilgisini anlatan bir sözü. Fakat bu söz, şiir dışı alanlarda da geçerli. Hele devletler arasındaki tek prensip bu, fiilen. Aslanın vücudu böyle. Ama ruhu? İşte o, tam kendine mahsustur. Aslan, her şeyden önce kendini ormanların başı olarak bilir. Buna inanır ve bunda samimîdir. Demek ki aslan olmanın birinci şartı, ... Devamını Oku »

  (H. Nihal ATSIZ) Savaş için mutlak olarak, iyidir yahut kötüdür diye bir hüküm yürütülemez. Milletin kuvveti iyi hesaplanmadan, millet savaşa hazırlanmadan girişilen, mağlubiyetle biten savaşlar kötüdür. Fakat yabancıların elinde tutsak yaşayan urukdaşları kurtarmak, milleti daha zengin ve güçlü bir hale getirmek, bir ülküyü veya bir dini yaymak için girişilen savaşlar, zaferle biten savaşlar şüphesiz iyidir. Tarihte savaşsız büyümüş bir ... Devamını Oku »