Kûn Senfonisi / ع AYN Yalnız bir ağaçtım, orman uzaklardaydı Direndiğim kadar dileniyordum toprağa Uzaklardaydı yağmur, sen uzaklardaydın Baharın açmaya çiçek sunmadığıydım Yaprakların yeşilden yüz bulmadığı Allah’tan gayrı kimseler dokunmuyordu nüveme Kuşların mâsivâ saydığıydım. Sen susuyordun, rüzgâr susuyordu Kime dokunsam göğsümden su yontmuyordu Terli bir ağaç oluyordum arsızca koşuyordum Rahmetinden hadîkalarımı aşan nehirlerden akıyordum Savaşlar geçiriyordum sakat atlarla Âmâ bir ... Devamını Oku »
ARA BUL
Bir sözüm vardır sana eyle kabûl Hâb-ı gafletden uyan Hakk’a kul ol Kande dirseñ dergeh-i Rahmâna yol Sende iste sende ara sende bul (Vechine bak hazretinde dâim ol) * Bu fenâ külhâna bakma yâra var Hârzâr-ı dünyeden gülzâra var Taşra çıkma yârı sende ara var Sende iste sende ara sende bul (Vechine bak hazretinde dâim ol) * Al melâmet hırkasın ... Devamını Oku »
ÜZÜLME
Döner yine Kenân’a kaybolan Yûsuf, üzülme Üzüntüler kulübesi gül bahçesi olur bir gün, üzülme İyileşir durumun ey gam çeken gönül kaygılanma Geçer bu çılgınlığın, sakinleşir başın, üzülme Dönmese de felek bizim arzumuzca iki gün Bir kararda kalmaz devran her zaman, üzülme Gelirse ömrün baharı, yine çimenler üstünde Başına gülden şemsiye çekersin ey bülbül, üzülme Ümitsiz olma ... Devamını Oku »