Azm-i sefer ettin dil-i nâçârı unutma
Gittin güzel ammâ bu dil-efkârı unutma
Gâhîce uyandıkça şebistân-i safâda
Şol gice olan sohbet-i hem-vârı unutma
Vardıkça şeker-hâba girip bister-i nâza
Ne zehr içer dîde-i bî-dârı unutma
Kâküllerini şâneye çektikçe seherler
Yâdına getür, kalb-i dil-efkârı unutma
Ayînede gördükçe, kaçan, hasta nigâhın
Lûtfeyle tabibâ, men-i bîmârı unutma
Ahvâlimi yazdım, bütün evrâk-ı dilimde
Destindeki mecmua-yi nâçârı unutma
Ben sabr edeyim derd ü gam-i hecrine ammâ
Sen de güzelim ettiğin ikrârı unutma
Ağlatmayacaktın yola baktırmayacaktın
Ol va’de-i tekrâr-be-tekrârı unutma
Hicrânın ile çektiğimi sen de bilirsin
Her vechile dîdâra sezâ-vârı unutma
Yok tâkati hicrânına lûtf eyle efendim
Dil-haste-i aşkın olan Esrâr’ı unutma
ESRAR DEDE