İsa Çolaker Kişisel Web Sitesi Edebiyat ve deneme yazıları

Daha dün bizim olan yerleri yabancı bir seyyah gibi dolaşan Falih Rıfkı Atay’ın “Rumeli’yi Unutalım” diye yazdığı yazıyı niçin okuma kitaplarına geçirerek yıllarca ortaokul çocuklarına okuttuk? Kurtuluş Savaşını kaybedip İzmir ve Trakya’yı elden çıkarsaydık o zaman da İzmir’i unutalım mı diyecektik? Hakikatları olduğu gibi görelim; Millî ülküler taarruzidir!… Başka milletlerle dostluk yapacağız diye millet uyuşturulamaz. Dostluklar milletlerden ziyade dışişleri bakanları ... Devamını Oku »

A-ROMAN VE HİKÂYE Çalıkuşu ( Reşat Nuri Güntekin) Merhamet ( Reşat Nuri Güntekin) Sinekli Bakkal ( Halide Edip Adıvar) Devlet Ana ( Kemal Tahir) Huzur ( Ahmet Hamdi Tanpınar) Düzceli Mehmet (Halit Ertuğrul) Huzur Sokağı (Şule Yüksel Şenler) Nur (Mustafa Kutlu) Uzun Hikâye (Mustafa Kutlu) Gurbet Hikâyeleri (Refik Halit) Memleket Hikâyeleri (Refik Halit) Tarihimizden Yaşanmış Öyküler (Yavuz Bahadıroğlu) Fatih-Harbiye (Peyami ... Devamını Oku »

Milliyetimizi kendime göre, idrak ettiğimden beri dilimden düşmeyen bir cümle budur: “Resimsizlik ve nesirsizlik” (Bu) iki fecî noksanımız olmasaydı bizim milliyetimiz bugün olduğundan yüz kat daha kuvvetli olurdu… Resimsizlik yüzünden cedlerimizin yüzlerini göremiyoruz. Ah bu ne fecî hicrandır! Eski şehirlerimizi göremiyoruz; yanmış yahut yıkılmış nice binalarımızı göremiyoruz; eski kıyafetlerimizi göremiyoruz; o kıyafetlerin asırlar arasında yavaş yavaş nasıl tekâmül ettiklerini anlayamıyoruz; ... Devamını Oku »

                 Bir şiirinde Orhan Veli böyle söyler. Böyle tanımlar gurbetin zor yanını. Gurbetin tanımına da uygun bir mısradır. Eskiler gurbete yad el demişler, yabancı yer demek istemişler. Doğrudur. Gurbetçilik diye bir kavramımız vardır. Gurbetçi yurt dışını (Almancı) anlatırken, gurbetçilik yurt içini anlatır olmuş. Yani biz gurbetçilik yapıyoruz. Amasya’da mukim olmak, gurbetçi olmamıza neden oluyor. Otuz yıla yakındır Amasya’dayız. Seksenli ... Devamını Oku »

  Edebiyat, merhamet ve vicdanın ifadesidir. Öyle de olması gerekir. Bazı edebiyat erbabının icraları, edebiyatın kötülük yolundaki taşlarını döşemektedir. Bunu şiir, roman, hikâye yoluyla yapanlar olduğu gibi, karikatürize edenler de mevcuttur. Bu yapılanlara kötülüğün edebiyatı diyebiliriz. Aşağıdaki ifadeleri gördüğünüz zaman, bana katılacağınızı düşünüyorum. Aslında edebiyat kötüye düşmandır, âmâ bu tipler kötülüğe neferdirler. Metinleri gördüğünüz de hakikatin ışığını da görmüş olacaksınız. ... Devamını Oku »

                 İnsan tükenmez diyorlar ama modern insan tükeniyor.Tükenmek bir meta meselesi olmaktan çıktı. Artık insan da tükenir oldu. Kendine zaman ayırmayan,ruhuna yatırım yapmayan, ortama girmeyen, sanata ve bedenine sahip çıkmayan bireyler tükenme meselesiyle karşı karşıyadır. İnsan kendine yük olur mu, evet olur. Nefsine ve fiyakana dikkat etmezsen, senin de nur topu gibi tükenme sürecin olur. Tükenmek kelimesini sadece bir ... Devamını Oku »

    Türk dili2 Osman Gündüz-Şerif Aktaş, Sözlü ve Yazılı Anlatım, Akçağ Yay. Kehribar Geçidi, Nazan Bekiroğlu,Timaş Elveda Aşk, Fikri Akyüz, Alfa Kelimelerin Seyir Defteri, D.Mehmet Doğan,  Yazar     Türk halk edebiyatı2, M.Öcal Oğuz,Türk Halk Edebiyatı El Kitabı,Grafiker   Türkün Mektebi Türkü Mektebi, Cemal Kurnaz, Muhit Deli Gönül Uçtu Yine -Karacaoğlan, Abdul Selam Arvas,Muhit Türkü Dinleme Temrinleri, Süleyman Ragıp ... Devamını Oku »

– Sezai Karakoç’un ileriye bakan yönü, düşünce ufukları, düşünce karakteri ve öngörüleri üzerine bir şeyler yazmaya karar verip bütün kitaplarını baştan sona okuyunca ve daha da önemlisi bütün konuşmalarını sırayla dinleyince (Yüce Diriliş Partisinin internet sitesinde yer alan toplam 250 saat civarındaki 198 konuşma) böyle bir düşünceye vardım. Genel olarak da Sezai Karakoç şair kimliğiyle tanınıyordu. Bu, mütefekkir Sezai Karakoç’a ... Devamını Oku »

Çocukluğumuz/Sezai Karakoç Annemin bana öğrettiği ilk kelime Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde Annem bana gülü şöyle öğretti Gül, Onun, o sonsuz iyilik güneşinin teriydi Annem gizli gizli ağlardı dilinde Yunus Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus Babamın uzun kış geceleri hazırladığı cenklerde Binmiş gelirdi Ali bir kırata Ali ve at, gelip kurtarırdı bizi darağacından Asyada, Afrikada, geçmişte ... Devamını Oku »

Kûn Senfonisi / ع AYN Yalnız bir ağaçtım, orman uzaklardaydı Direndiğim kadar dileniyordum toprağa Uzaklardaydı yağmur, sen uzaklardaydın Baharın açmaya çiçek sunmadığıydım Yaprakların yeşilden yüz bulmadığı Allah’tan gayrı kimseler dokunmuyordu nüveme Kuşların mâsivâ saydığıydım. Sen susuyordun, rüzgâr susuyordu Kime dokunsam göğsümden su yontmuyordu Terli bir ağaç oluyordum arsızca koşuyordum Rahmetinden hadîkalarımı aşan nehirlerden akıyordum Savaşlar geçiriyordum sakat atlarla Âmâ bir ... Devamını Oku »