İsa Çolaker Kişisel Web Sitesi Edebiyat ve deneme yazıları
Bütün hayatı yazmak , okumak ve eğitimle geçmiş biri olarak , spor yazısı yazamamanın burukluğunu hep yaşamışımdır.Memleketimin güzel insanlarının spor sevdasını hep takdir etmişimdir. Giresunspor çevresinde ve yerel bazda çok güçlü olan bu aşkı yıllardır gurbette yaşayan biri olarak çok iyi gözlemliyorum.Giresunspor kafilesiyle seyahatlere can hıraş giden bir Giresun sevdalısı bir kitleyi konuşuyoruz.
Akademik hayatımın epey bir bölümü geçirdiğim iç anadolu kentlerinde spor hareketliliği Giresun’umuzun yarısı kadar bile yok.Yerel yetkililerin o kadar çalışmalarına rağmen bir kıpırdanma yok. Oysa Giresun , kenti içeriden yaşayanlar belki göremeyebilir. Spor hareketliliğinde Samsun ve Ordu’dan bile önde. Futbolda yorulduğumuz ve çıta düştüğü zamanlarda , hemen bir başka branşa –basketbola- asılıyoruz.
Tarım toplumundan kentsel sanayi toplumuna , bilgi toplumuna geçişin aracı spordur. Giresun bu spor sosyolojisini çok iyi yaşıyor. Milletvekili dostlarımızın salon sporu olan basketbola ve kitle sporu olan futbola gereken desteği vereceğini düşünüyorum. Salon sporu olan basketbol beyefendi sporudur.Sizin salonda çok güzel bir şekilde eğlenmenizi temin eder.Giresun seyircisi de ağır ve vakurluğuyla buna çoktan ayak uydurmuş.
İkinci ligde zirveye oynayan Yeşilgiresun Belediye Spor şehre ayrı bir heyecan katmış. Az adamla oynanan bir spor olan basketbol, bireysel yeteneği daha çabuk gösteren bir salon sporu olduğu için,futboldan çabuk ve entelektüel spordur.Memleketin basketbol takımı olması da ayrı bir kıvanç kaynağıdır.
Futbolsa artık bir spor olmanın ötesine geçerek, emek yoğun bir reklam alanı ve memleket politikalarına etki edecek hale gelmiş bir alandır. Giresunspor iyi bir futbol kültürünün de adıdır yıllardır. Kim Giresunspor’u sırlamış ve ileri götürmüşse, Giresunlu onu minnetle yad etmiştir. Giresunspor artık bir kimliktir.İl dışında seyirci oranı en yüksek takımlar arasındadır.Yapılan bir araştırmada bu ortaya çıkmıştır.Onun için şehrin markası olan Giresunspor’u iyi yerlerde görmek istiyoruz.
Fevzilerin , Kayaların, Racilerin , Şereflerin ve adını hatırlayamadığım marka futbolcuların Giresundan yetiştiğini unutmayalım. Sporda da şehir yüzlü marka insanlar o kenti ileri götürür. Kültürün araçlarından biri artık,spor ve onun oluşturduğu bilinçtir.Spor kültürü olamayan kent, tarım toplumu ve algıları zayıf bir yaşama arazı olacaktır. Biz gurbetteki Giresunlular olarak buna razı değiliz. Kendimizi Giresunsporlu olarak tarif etmek ve anlamaktan keyif alıyoruz. Bunu da yaşamak istiyoruz.
Stadında yeşil beyaz bayrakların ve Türk bayrağının gururla dalgalandığı ve başarıdan başarıya koşan bir Giresun algısı bizi daha mutlu eder. Amatör futbol yaşamının da çok güçlü olduğunu biliyorum. İnanın yakın çevremde hiçbir ilde bu kadar amatör futbol takımı yok. Buna katkısı olanları kutluyorum. Şafakspor , Yeniyolspor vb. takımlarımızın tarihselliği de başka bir tat konusu. Fesbukta Şafakspor’ un eski resimlerini gördükçe bir hoş oluyorum. Sökenspor’un Rahmetli Öcal’lı resimlerini görünce de ayrı bir hüzünleniyorum.Toprak sahadaki maçları ve başarıları da ayrı bir mutluluk kaynağıydı. Nerde şimdi o toprak sahalardaki heyecanlar…Yokluğun verdiği hüznün acımasız yüzü.
Bir spor yazısının ilkini yaşamak zormuş.Edebi bir mantıkla yazmadığım, hatıra tadındaki ilk spor yazımı kentin sporuna katkı yapmış eskimez sporculara ithaf ediyorum. Adsız sporcular bizi bugünkü canlı spor günlerine taşıdılar. Unutmadan Mesut Özkaya Hocamın güreşçilerini de, yelkencileri de, kanocuları da, yağlı direkçi amatörleri de hasretle ve özlemle anıyorum.Giresun’u bugüne taşıyan tüm sporcuların ruhlarına zarar gelmesin.İyi ki vardılar.
Memleketimin spor geçmişini ve geleceğini iyi gören biri olarak sağlıklı ve sportif bir yaşamınız olsun diyorum. Başlangıç spor yazısı olduysa, ne mutlu bana. Baki selamlar. Kalın sağlıcakla.
Kitap notu:Evliya Çelebi, Nihal Atsız, Ötüken Yay.
İsa Çolaker
