İsa Çolaker Kişisel Web Sitesi Edebiyat ve deneme yazıları
İnsan , unutmakta mahir bir varlık . Unutmasak ne olurdu acaba?Unutmanın insanı diri tuttuğuna inananlardanım .Unutmanın nevileri olduğunu da düşünürüm . Unutmak , bizi geliştirirken , psikolojik olarak da rahatlatır diye de düşünüyorum.Hafızası unutmaktan mamul olan insan , bir an için unutmasa ne olurdu? İnsanın neleri unutmaya kadir olduğunu da bilmiyoruz .Unuttuklarımız , unutmak istediklerimiz midir ? Unutmadıklarımız , unuttuklarımızın bakiyesi midir ? Yoksa , unutmak bize bahşedilmiş bir veri midir ? Tüm bu sorular , unutmanın ne kadar önemli bir olgu olduğunu göstermektedir .
Hepimiz bir gün dünyadan gideceğiz. Geride sadece güzelliklerin kalacağını unutma. Unutmadığın güzellikler de senin artılarındır .Eksilen duyguların ve kaybettiğin her güzel davranış , senin unuttuklarındır .Demek ki , unutmanın da bir geçmişi var .Fuzuli’nin dizeleri , niçin unutmamız gerektiğini , unutmanın biraz da fanilik olduğunu çok iyi anlatır :” Bir kâidedir bu câvidâne / Elbette gider gelen cihâne ” Bu ölümsüz bir kuraldır ki , dünyaya gelen gider. Evet , faniliğin bir işreti olan unutma , belki de baki olana işarettir . Çünkü baki olanın unutulma gibi bir alameti yoktur .Hafıza-i beşer nisyanla veya unutmakla kaimse , biz de unuttuklarımıza üzülmekle değil , hatırladıklarımıza sevinmekle yetinelim . Hatırlanan şey , unutulmayan değil midir ?
Yaşadığın her yeni gün için bin kere şükret, bin kere daha iyi bir güne niyet et.Yaşadığı güne şükreden insan , unuttuğu diğer günün ardına da düşmüş olur .Unutmanın böyle ardıl bir devamlılığı olsa da , nihayetinde unuttuğun şeylere de şükretmiş olursun .Çünkü unuttuklarımız , çoğu zaman hatırlamak istemediklerimiz değil midir ?İnsan , kötüyü , yalanı , yenilgiyi , sevgisizliği unutamaz mı? Evet , unutur .Belki de dünyanın iki yüzlülüğünü unutmak isteriz !Öyle demiyor mu şair :” Ne mihrinden safâ kesb et ne mâhından saâ’det um / Sakın aldanma bu dehre iki yüzlü münafıktır” Ne sevgisinden mutluluk al , ne de malından saâdet um! Bu dünyaya aldanma çünkü o iki yüzlü bir münafıktır diyen şair , acaba neyi unutmamamız gerektiğini de anlatmış olmuyor mu ? Münafık bir dünya , neyin dünyasıdır?
Yola çıkma cesareti gösterdiğin gibi , yoldan dönmeme iradesi de göster.Unutma , bu döneklik değil ;kendini yenilemenin adıdır . Bir tek ölüler değişmez . Tabiat , değişenlerin ve gelişenlerin yeridir . Akıl bahşeden Allah , tekamülümüzü de istiyor .Bunu da unutma .Davası ve iradesi olan adam , yanlış yoldan da dönmesini bilir .Yola çıkmak ayrı bir değer , yanlış da ısrar etmemek ayrı bir güzelliktir .Doğru yoldan dönmemek esastır , yanlışta ısrar zarardır .Odunum yaş meselesi , doğru bir tercih değildir .Kötülük ve yanlışı tövbeyle unutmak da esastır .Unutulacağımızı bilmemek de, bir unutmak değil midir ?” Kim anar yoluna can verdiğini ey Yahyâ / Unuturlar seni bi-çâre hemen ölmeyegör” Ey Yahya yoluna can verdiğini kim anar bir ölmeyegör , seni hemen unuturlar diyen Şeyhülislam Yahya , pek de haksız sayılmaz!Öleni ne çabuk unutur insan ?
Özgür ol, özgün ol, öz ol ki unutulmayasın .Unutulmazlar , yandaki özellikleri taşıyan adamlar değil midir ?Nevi şahsına münhasır adamları unutmayız ama ,yalancıyı , münafığı , katili , ayyaşı unuturuz ! Demek ki ,unutulmaz olanın değerli bir tarafı da var .Ahlakı , değeri , erdemi kim unutursa , o topluma düşman değil midir ?Belki de unutmadığımız bu entelektüel düşmanlıktır .İnsanın böyle hayırlı düşmanlıkları olması ne güzeldir .Özgün olmak , bizim has bir adam olmamızı gerektirir .Özgünlük , kendini savurmak değildir . Özgünlük , donanımlı olmaktır .İrfan sahibi olan , özgün adamdır .Sadece kültür ve eğitim özgün olmaya yetmez .Öz kelimesi , ‘özügür’ olmanın ya da özürlüğün bir türevidir .İsmet Özel , özgürlüğü böyle etimoljik anlatır .
Büyük insanlar kartvizitleriyle değil, dünyaya bıraktığı iyi şeylerle anılırlar. Kariyer artıkları ya da kariyer mıknatısçıları unutulurlar . Böyle unutulma da olmaz olsun !Unutulmanın da bir serüveni ve yordamı vardır .Kartvizit nepofizmiyle yükselenler , unutulmaya mahkum paspas tiplerdir .Maalesef bürokrasi bu tiplerle dolu .Silik , aciz, sosyopat tipler !Unutulmayanlarsa , iyi işler çıkarmış ve insanlığa iyi miras bırakmışlardır .Goethe , Mevlana , İmam Gazali ,Şair Eşref , Ahmed-i Hani , Hacı Bektaş-ı Veli nasıl unutulur ?İşte unutmamızı engelleyen kalite dizeler :” İnsân odur ki ister hem-nev’inin refâhın / İnsânlığa yakışmaz ten’imsiz tenâ’um”Ancak insanların refahını isteyenler insan olabilirler. Bir şey vermeden insanlardan nimet istemek insanlığa yakışmaz diyen Naci , kalıcı ve özel olmanın koşullarını ne güzel şiirleştirmiş.İnsanlığa mal olmak ve unutulmamak istiyorsak , mirasımızın kalıcı ve değerli olmasına dikkat etmeliyiz .Arifleri , edipleri , alimleri , buluş insanlarını kalıcı yapan budur .Hadi unutulmazlar arasına girmeye , ne dersiniz geç mi kaldık ?Hayır .
