ÜZÜLME

Döner yine Kenân’a kaybolan Yûsuf, üzülme

Üzüntüler kulübesi gül bahçesi olur bir gün, üzülme

 

İyileşir durumun ey gam çeken gönül kaygılanma

Geçer bu çılgınlığın, sakinleşir başın, üzülme

 

Dönmese de felek bizim arzumuzca iki gün

Bir kararda kalmaz devran her zaman, üzülme

 

Gelirse ömrün baharı, yine çimenler üstünde

Başına gülden şemsiye çekersin ey bülbül, üzülme

 

Ümitsiz olma sakın ha, bilmezsin gaybın sırrını

Perde ardında olur gizli oyunlar, üzülme

 

Ka’be aşkıyla çölde yürüyeceksen eğer

Batsa da ayağına muğîlân dikeni, üzülme

 

Sevgilinin ayrılığında, rakibin sıkıntısında halimizi

Bilir hep halden hale sokan Allah üzülme

 

Söküp götürürse de yokluk seli varlık temellerini ey gönül

Kaptanın Nûh ya, korkma tufandan, üzülme

 

Konak tehlike dolu, hedef çok uzak olsa da

Sonu olmayan bir yol yok, üzülme

 

Yoksulluk köşesinde, karanlık gecelerin yalnızlığında Hâfız

Oldukça virdin dua ve Kur’ân üzülme.

Hâfız-i  Sadi Şîrâzî