İsa Çolaker Kişisel Web Sitesi Edebiyat ve deneme yazıları
Giresun ‘ un ilçeleri içeresinde en uzak noktalardan biri şirin Alucra ‘ dır . Orada doğmamama rağmen , insanını ve toprağını çok sevdiğim baba yurdudur . Sene de bir kere de olsa , ata yurdunu görmezsem psikolojim bozulur !Çalışkan , üretken , muhacir bir insan yapısına sahip olan Alucramız nüfusunun oranına göre , gurbete en çok insan veren eski bir ilçemizdir . Alucra ‘nın mevcut nüfusunun yüzlerce fazlası il dışındadır . Politik gücü çok kuvvetli ve sosyalitesi yüksek bir insan yapısı vardır Alucra ‘nın . Yılardır gurbette olan birisi olan olarak bu gücü ve manevi potansiyelini görüyorum .Başta İstanbul olmak üzere Karadenizin her yerinde Alucra derneklerini ve çalışmalarını görürsünüz. Giresun özelinde de çok etkin esnaf ve kültür insanının Alucralı olarak kentimize hizmet ettiğini görüyoruz .
Kendini anlatmayı , öne çıkmayı sevmeyen İç Anadolu insanı özelliği gösteren Alucra insanı ; sadece kendini başarıya odakladığı için , her gittiği ilde ve noktada başarılı bir performans sergilemişledir . Kelkit vadisi civarındaki yerleşkelerin yaşam özelliğini gösteren Alucra insanı ,sevecen ve dobra karakteriyle sevilen bir yapıdadır . Yiğit İç Anadolu insanın özelliğini gösteren yöremiz ilk bakışta sert ve açık olamayan bir insan yapısına sahiptir ama , Alucralıyla dost ve arkadaş olduğunuz zaman anlarsınız ki , o sert yapının ardında naif ve doğrucu bir kişilik yapısı vardır . Zor bir coğrafyaya oturması ve Giresun merkeze uzak olması insanımızı biraz yormakta ve sahilin nimetlerinden uzak tutmaktadır . Adı da el ücra ‘dan gelmektedir zaten !
Alucra ‘ya yola çıkan dostlar ; Aksu , Dereli , Tamdere yoluyla Şebinkarahisar üzerinden ilçemize çıkabilir . Alucra ‘ nın doğal panoramik yapısını , harika doğa görüntülerini yol boyunca görür ve yayla turu yapmış olursunuz . Yıllardır göç veren Alucra ‘ nın makus talihini geri çevirmek için çalışmalar da yapılmamış değil . Yüksek okul , yurt , yatılı okullar vs. yoluyla ilçemizin dışarıya göçü önlenmeye ve insanımızı Alucra ‘da tutmaya devam etmeliyiz . Otlukbeli savaşının da alanı olan yöremizi ancak , tabii özellikleri ve doğa turizmiyle canlandırabiliriz . Bal , dut , armut ,alıç vb. zenginliklerimiz pazarlayabilir ve satabilirsek insanımızı Alucra ‘da tutabiliriz . Evliya Çelebi ‘nin övgüyle anlattığı ormanları olan yöremiz bugün de , orman ve ağaç stokları bakımından iyidir . Yılda bir kez yapılan Festivalde gurbetteki Alucralıları ve politik gücümüz artırmamız için iyi bir fırsattır .
Ören yerleri ve tarihsel değerler bakımından da zengin olan Alucra ; kiliseleri ,değişik noktalardaki kale kalıntıları , Tümülüsler , tepesi delik mağarası ve antik dönem kalıntılarıyla görülecek ve gezilecek bir yöremizdir . Sert iklimi ve yazları görülen serin yayla havası Alucra ‘ nın cazibe noktası bir yöre olmasına yeter ve artar bile . Aslında nüfusuyla orantılı olmayan insan gücü , hemşerilerimizin biraz da mikro milliyetçi ve dayanışmacı ruhuyla izah edilebilir . Hala devam eden ataerkil ve kalabalık hemşeri ilişkilerini gurbetçi bir insan olarak çok seviyorum . Alucralı olmanın gurur ve hazzını da en çok bu ilişki biçiminde hissediyorum . Yardımlaşmayı ve örgütlü olmayı seven Alucra insanı , bunun avantajlarını çok iyi yakalamış vaziyettedir . Değişik illerimizdeki Alucralılar dayanışma ve köy dernekleri artık diğer ilçelerimiz ve yörelerimiz için de model olmuş durumdadır .
Havasını , suyunu , insanını çok sevdiğim Alucra ‘yı yaşamak gerektiğini ve sahiplenme bilinciyle Giresun kültürü içinde tutmak durumunda olduğumuza inanıyorum . Alucra insanın da gittiği gurbet noktasına çabuk uyum sağladığını ama , asla Alucra ‘sını unutmadığını görüyorum . Tam bir vatanperverlik hali . Samsun , Ordu , İstanbul , Ünye vb. noktalardan Alucraya kalkan otobüsler ancak böyle izah edilebilir . Buralarda mekan tutup da , Alucra ‘ da yayla evi olamayan hemşerimiz yok gibi . Çolaker ailesi bile bu bilinçle yıllar sonra Fevzi Çakmak köyüne ev yapmıştır . Giresun yerelinde yerleşen Alucralılar , kentin değişik ortam ve kültürüne katkı yapmaya da devam etmektedir .
Bunun böyle olmasına da şaşmıyorum . Orta sınıfı güçlü Alucra insanı , bulunduğu yeri mamur etmeye ve emeğiyle o kente hizmet etmeye yıllardır devam etmektedir . Politik mahfillerde de güçlü bir Alucra ve Alucralı lobisi vardır .Mesela , Ordu özeli . Eskiye göre tahsile fazla ilgi duyan insanımız , genelde emek yoğun işlerde çalışmaktadırlar . Esnaf , işadamı ve inşaat sektöründe ağırlıklarını hissettirirler . Son dönemde kentleşme ve yerleşikliğin getirdiği bilinçle kültür adamları ve okumuş çocuklarımız da vardır ! Bu da beni ayrıca sevindirmektedir . Ben de Alucra ‘nın en çok Yeşil Giresun ‘ a bakan yönünü seviyorum . Ne zaman Alucra ‘ ya çıksam , Trabzon- Gümüşhane yolunu -yani arka tarafı- değil ,Kümbet-Dereli-Şebinkarahisar yolunu kullanırım . Bu bir tercih olduğu kadar , yön ve yaşama bakışımdır . İyi ki Giresunluyuz ve mutluyuz . İnsan yaşadığı yere aidiyet hisseder , ben de Giresun ‘u ; doğası , denizi ve Alucra ‘sıyla birlikte daha çok seviyorum . Sevgili hemşerilerim , Alucra ‘yı görmeniz ve gezmeniz dileğiyle kalın sağlıcakla .
Günün şiiri :” Bir nefes almakla vermekten ibarettir hayat / Dikkat et bir dem değil mi müddet-i ömr-i beşer.” Tahirü’l Mevlevi
İsa Çolaker
