İsa Çolaker Kişisel Web Sitesi Edebiyat ve deneme yazıları
Yavuz Bülent Bâkiler
Anam, namaza durur günde beş vakit
Bir serinlik duyarız ondaki büyük huzurdan
Aydınlanır içimiz, odalarımız
Yüzündeki ince, mübarek nurdan.
Beyaz başörtüsüyle, savrulur gider sanki
Yakalar büyük sırrı her yeni ezan sesinde.
Kehribar tesbihinde sabır boynunu büker
Şükür, çiçek açar seccâdesinde.
Üçleri, yedileri, kırkları mı düşünür?
Bir gariplik çöker üzerine her akşam.
Hem ağlar iplik iplik, sessiz sedasız
Hem namaz kılar anam.
Anamın duaları üzerinde olmasa
Yıkılır sırtımı verdiğim duvar.
Kopar, elime gelir uzandığım dal
Kapımı çalmaz bahar.
Ne şikâyet, ne kin, ne şüphe biraz
Sessizliği, yüreğinin niyazındandır.
Elinin bereketi, iffeti, merhameti…
Kıldığı sonsuzluk namazındandır.
