Son Haberler
Anasayfa / yazılarım / RUHUMA DOKUNAN KELİMELER

RUHUMA DOKUNAN KELİMELER

Pocket
Bookmark this on Google Bookmarks

 

                     Kelimelerin dünyasında herkese bir yer vardır.Seçtiğiniz ve kullandığınız kelimeler, sizi ve dünyanızı ele verir. Onun için,kullandığınız her kelime sizi bir başka aleme götürmelidir. Kendi adıma ben, kelimeleri seçerken iddialı ve halis bir niyetle hareket ederim. Her kelime, benim bir arkadaşımdır. Dostlarımın yanına,o kullandığım kelimeleri de koyarım. İnsan gibi düşünürüm kelimelerimi ve özenle seçerim onları. Onun için her kelime bir dünya ve mana barındırır. Bu manalar ve kelimeler dünyası da beni mutlu eder.

Hemen her yıl bir favori sözcüğüm vardır. Ruhuma dokunan kelimeleri unutmam ve epey bir süre gündemimde tutarım. Onlar, benim ruhuma yakışan, afilli kelimelerdir. Bazen absürd, bazen afaki, bazen ukba, bazen selim olur bu kelimeler. Kullandığım kelimelerin “adım” olduğu zaman dilimleri de vardır. Halkım kelimesini epey kullandıktan sonra, arkadaşlarımın ağzında kullanıldığını görmek beni sevindirir. Kelimeyi o sıcak haliyle Nazım’dan çalmıştım. Kelimelerin ruha dokunduğunu kullanımlarından ve eskimemelerinden anlıyorum. Ruha dokunan kelimelerin eskimediğine şahidim .

Hasbi kelimesi böyle kelimelerimdendir.İçinde bir sıcaklık olan kelimedir. Gönüllü, karşılıksız yapılan anlamına gelen kelime,benim yaşam felsefeme de uygun olduğu için, çok kullanıyorum. Hasbi-hal olarak da kullanılan kelime sohbet anlamına gelir. İçinde ünsiyet ve sıcaklık barındıran bu kelimeyi, tam da bu anlamlara geldiği için çok kullandığımı ve beni iyi anlattığını düşünüyorum. Yanına bir başka kelime geldiğinde de güzel olan bu kelime, benim kelime tarlamın temel taşlarındandır. Hasbi arkadaşlarım olduğu içinde çok bahtiyarım.

Hasbi kelimesiyle beraber çok kullandığım kelimelerden biri de, harbi’dir.Harbi kelimesi de ruhumu ısıtan kelimelerdendir.Hilesiz,hurdasız,samimi,mert mecazlarına denk gelen kelime, normalde; tüfek temizleyicisi alet, çubuk anlamına gelir. Fakat, harbiden adam dediğimdeki anlam beni kuşatır.Çünkü harbiden adamlara bu toplumun ihtiyacı çok. Kelimenin ruhuma dokunan tarafı burasıdır. Mert ve yiğit, sözünün eri insan manası bana daha yakın duruyor. Yani insan felsefesi olan kelimeleri kovalıyor. İçi boş, günlük,sıradan kelimeler benim ruhuma dokunmuyor. Harbi ve hasbi kelimeleri yan yana aşıklar gibi duruyor sanki.

Ruhuma dokunan kelimelerden biri de, merhamettir. Aşkın nitelikleri arsında olan kelime, bana hep sevgi çağrıştırır. Merhametsiz ve acımasız adamlardan da kaçarım. Merhamet kelimesinin, sevgi kelimesinin partneri olmasını da severim. Şefkat kelimelerinden olan merhamet, eskilerin de çok kelam ettiği kelimelerdendir. Kelam etmek, belki de merhametin gereğiydi. Artık kelamsız ve merhametsiz hayatlar yaşanıyor nede olsa. Sözün ve kelamın bittiği  yerlerde, merhamet olmaz. Merhamet, içinde biraz da acıma ve şefkat barındırır. Merhametli olan,şefkatlidir de. Üçüncü bin yılın, merhamet yüz yılı olmasını çok isterim.

Örselendiğini düşündüğüm ama, çok sevdiğim kelimelerden biri de aşktır. Modern insanın kaybettiği ve aramakta olduğu aşk. İçinde; sevgi, acıma, iman, cinsellik, ruh, barındıran aşk. Elif Şafak’ ın Aşk romanında aradığı aşk. Bulor: “Aşk, cennetin dilinden bize kalan tek andır” der.Aşkın fal olmadığını da biliyorum. Aradığımız şeyin aşk olmadığı gerçeğini de biliyorum.Fuzuli usta,aranılan şeyin aşk değil ruhumuz olduğunu belirtir. Onun için,aranılan şeylerin aracı, daima kelimeler olmuştur..Bulduğumuz ruh kırıntılarını da, kelimeler taşır. Onun için her daim aşkı aramaya ve bulamamaya ya da vuslat haline devam etmekte yarar var. Aşkın halleri yazımda bunları çok güzel yorumlamıştım.

Demir leblebi olmayan, ruhuma dokunan, son kelimemiz de;ahlaktır. İnsanı hep ahlakla beraber düşünmüşümdür. Yani ahlak, eşittir insan derim. Bir beşeri ayağı etik olan, diğer ayağı da ruhani olan ahlak. İnsan ahlaktan mamuldür desek doğrudur. İrfanı hür, vicdanı hür adamlar hep ahlaklı olmuştur.Arapça kökten, iyi nitelikler ve güzel huylar manasına gelen ahlak; artık bir yaşam biçimi olmak zorundadır. İngilizcesi moral olan kelime, her zaman moral gibi batılı bir manaya da gelmeyebilir. Akif, ahlak kelimesi üzerinde çok durur. Ben de ahlak kelimesini çok kullanıyorum. Ahlak biraz sınırlamadır. Biraz yaşama biçimidir. Peygamberimiz de güzel ahlaka çok vurgu yapar. Fikret, “yiyin efendiler yiyin derken” ahlakî yozlaşmaya karşı savaş açar. İnsan ahlakının toplamıdır. Ya da insan, ahlakı kadar insandır.

Dünyamda olan ve çok kullandığımı düşündüğüm beş kelimenin ruhuma olan yansımalarını anlattığım bu yazı, tamamen öznel bir durum arz eder. Sizin dünyanızın da böyle ruha dokunan kelimeleri olduğunu biliyorum.Sizi rahatlatan bu kelimeleri, tıpkı evladınız gibi  iyi korumanızı dilerim. Çünkü kelimelerimiz evlatlarımızdır. Sakıncasız kullandığınız kelimeler ve onların size bol katkıları olsun. Ruhunuza zarar veren sözcüklerden uzak durunuz. Yaşasın kelimelerin güzel büyüsü, yaşasın kelimelerin sıcak alemi. Harbi ve hasbî günleriniz olması dileğiyle kalın sağlıcakla.

Sözün özü: Menfaat yaşamak , ahlak yaşatmak ister.

İsa Çolaker

Hakkında admin

Cevapla

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Required fields are marked *

*