Etiket Arşivi: halk şiiri

İçimde uzayan her yol, Çıkar gider dosta doğru. Menekşe, nergis, ıtır, gül, Kokar gider dosta doğru. Zamanım yoğrulur gamla, Birleşir sabah akşamla. Ilık kanım damla damla, Akar gider dosta doğru. Gel bende gör, sen gel beni, Durduramaz engel beni. Görmediğim bir el beni, Çeker gider dosta doğru. Beynim fırın, bağrım tandır, Yanarım hayli zamandır. Sevgim bir yavru ceylandır, Çeker gider ... Devamını Oku »

Yunus bize gel eyledi Vara vara aşka vardık Bu aşk bizi del’eyledi Dura dura aşka vardık Dervişlerin hırkasını Sevgilerin en hasını Aşkın yedi belâsını Sora sora aşka vardık. Mevlâ’m bizleri kayıra Düze, ovaya, bayıra Bütün düşleri hayıra Yora yora aşka vardık. Yunus önde, biz arkada Hiç keramet yok hırkada Şerlerin hepsi korkuda Vura vura aşka vardık! Tahir Kutsi Makal Devamını Oku »

  İnkarcı gavatın gönlü kırılır; Hatadan, günahtan, suçtan söz etme Sana “Yobaz” diye damga vurulur Sokakta açılan kıçtan söz etme. Bozulsun töresi ilin, obanın; Bedenler tutsağı olsun modanın. Oğlu öfkelenir dümbük babanın, Omuza dökülen saçtan söz etme. Yeter, daha fazla söyletme beni; Boynuzu en iri, en çok medeni! Sonra her toplumdan kovarlar seni Babası belirsiz piçten söz etme. Bilinmez düşman ... Devamını Oku »

Yamru yumru söylerim her sözüm kelek gibi Ben avare gezerim sahrada leylek gibi İşim kalp sözüm yalan ben değil adım filan Bu halk insana derim sözümü gerçek gibi Aşk kuşları derilse aşktan dane verilse Usulüm toya benzer avazım ördek gibi Terketmedim benliği bilmedim insanlığı Suretim adem veli her huyum eşek gibi Arifler sohbetinde marifet söyleseler Ben de hemen düşünmem ürerim ... Devamını Oku »

Ervah-ı ezelde levh ü kalemde Bu benim bahtımı kara yazmışlar Bilirim güldürmez devr-i âlemde Bir günümü yüz bin zâra yazmışlar Bulmadık şadlığın iradesini Çekerim bu gamın ziyadesini Herkes dosta vermiş ifadesini Bizimkini ürüzgâra yazmışlar Aşk benimle eyler daim kıl ü kal Daha sabretmeye kalmadı mecal Derdim taksimdara kıldım arz-ı hal Dedi neydim bahtın kara yazmışlar Gönül gülşenimde har oldu deyi ... Devamını Oku »

DÖNEKNAME Tevazuu severdi, kaynatıp taşırdılar                        Girdi hırs ambarına, çıkamadı bir daha…   Haramla yağladılar, kibirle pişirdiler Bulanık göl ettiler, akamadı bir daha…   Yakın arkadaşları çöplük yaptı beynini Doldurdular ve sonra dökemedi bir daha…   Kör dikişler atıldı kaypak iradesine Sökmek istese bile sökemedi bir daha…   Soyundu inancından terk-i edep eyledi Şerefini göğsüne takamadı bir daha…   Sürdü ... Devamını Oku »

Ey yar, bu mektubu aldığın demde Kara topraklara verdim kendimi… Her şey bana engel oldu alemde, Bir çoşkun nehirdim, yıktım bendimi. Benim gönlüm doğuşundan deliydi; Başka dünyaların saşkın seliydi… Bunun böyle olacağı belliydi… Her şey biter, sel yerine döndü mü… Dünya durmaz, bahar olur, kış olur, Belki senin gözün yaş olur, Ben garibim, benim gönlüm hoş olur, Sevdiklerim ayda yılda ... Devamını Oku »

Ağzı şeker, dili nemin balıdır, Ah ettikçe yüreğimi eritir. Bin katar içinde bu bir türlüdür, Urum’da ve Şam’da birdir bu gelin. Garip bülbül figan eder naz ile, Kılıç vurur, kanlar döker gürz ile. İki bin gelinle, dört yüz kız ile, Tartılsa, çok ağır gelir bu gelin. Ağam, kusur var mı şu kara kaşta? Dostumun sevdası kaynıyor başta. Tunus, Trabulus, koca ... Devamını Oku »

Ala gözlerini sevdiğim dilber Sana bir tenhada sözüm var benim Kumaş yüküm dost köyüne çezildi Bİr zülfü siyaha nazım var benim Ak ellere al kınalar yakınır Ala göze siyah sürme çekinir Dostu olan dost yoluna bakınır Dosta giden yolda izim var benim Yiğit olan gizli sırrı bildirmez Güzel olan gül benzini soldurmaz Her olur olmaza meyil aldırmaz Bir şahan avlar ... Devamını Oku »