Etiket Arşivi: diriliş

  Kıymetli İsa Çolaker, öncelikle yazmış olduğunuz bu kıymetli eser için şükranlarımı sunduğumu belirtmek isterim. Hem edebi anlamda bizlere katmış olduğunuz yeni bilgiler hem de güncel konular hakkındaki düşüncelerinizi çok net ve anlaşılır bir şekilde ifade etmeniz bu çalışmayı istifade edilebilecek kıymetli bir eser haline getirmiştir. Ben eseri ilk aldığım zaman isminin de vermiş olduğu bir anlam ile eseri hikaye ... Devamını Oku »

Çocukluğumuz/Sezai Karakoç Annemin bana öğrettiği ilk kelime Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde Annem bana gülü şöyle öğretti Gül, Onun, o sonsuz iyilik güneşinin teriydi Annem gizli gizli ağlardı dilinde Yunus Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus Babamın uzun kış geceleri hazırladığı cenklerde Binmiş gelirdi Ali bir kırata Ali ve at, gelip kurtarırdı bizi darağacından Asyada, Afrikada, geçmişte ... Devamını Oku »

Endülüs’e Ağıt (Feryadnâme) Çıkan iner, kalkan düşer, her yükselişin var bir sonu Niçin bunca gurur maldan, mülkten, adtan sandan insanoğlu. Oluşta ne var ki olduğu gibi dursun, hiç değişmesin. Sen de gök gibisin, bir gün masmavi güneşlik, bir gün bulutlu. Bu dünya kime kalmış, yaramış ki kalsın yarasın sana da. Yok hiçbir çizgisinde bu yeryüzünün ölmezlik rengi ve ölmezlik kokusu ... Devamını Oku »

Sezai KARAKOÇ Babamdan dinlemiştim: “Çocukluğumuzda oturduğumuz şehir Zülküfül Dağı’nda idi. Evimizin bitişiğinde ufak bir ağılımız vardı. Bir kış, baktık ki arada bir hayvan eksiliyor. Bir, iki, üç. Bunun üzerine babam, durumu anlamak için geceleri ağılda beklemeğe karar verdi. Bir gece, bir elinde petrol lâmbası, öbür elinde de bir sopa, beklerken, ağılın giriş yerinden içeriye bir kurdun daldığını görür. Meğer ağıla ... Devamını Oku »

Ben geldim geleli açmadı gökler Ya ben bulutları anlamıyorum Ya bulutlar benden bir şey bekler Hayat bir ölümdür aşk bir uçurum Ben geldim geleli açmadı gökler Bir yağmur bilirim bir de kaldırım Biri damla damla alnıma düşer Diğerinde durup göğe bakarım Ne şehir ne deniz kokan gemiler Bir yağmur bilirim bir de kaldırım Nedense aldanmış bir gece annem Bir kadın ... Devamını Oku »

özgür bahar ̶ /Sezai Karakoç Dün bir gül düştü bir taraçadan Bahar gelmiş dedim başımı kaldırmadan Andım o gençlik günlerini güneş kızıl bir duman Sense yüzünden göğsünden ellerinden gül akan Eğilirdin zamana menekşeler gibi sen Korkardım altında durduğun leylâklara bakarken Leylâkların aydınlığında belirirdi mermer ülken Kalbimizi serin özlemleriyle yakan Alınyazımı vurdu sular dağlara yıldızlara Geceye gömdü beni gün ve lâmbam ... Devamını Oku »

  Böcek ki akıtıyor damla damla ağzından Üzüm ballarında süzülmüş ağustosu Titreyen şıngırdayan bir çocuk oyuncağı Ağustos bu seste Bu durmayı unutmuş seste Çam diyor ağustos böceği Çamlara kasideler söylüyor Tanrı’ya yakarıyor nesli tükenmesin diye Bu hanedanın Ağaçlar içinde şah ağaç olan bu hanedanın Ey masalcı adam iftira ettin sen Bu harikalar harikası böceğe Onu suçladın tembellikle En çalışkan onu ... Devamını Oku »

                  Sezai Karakoç ,ülkemizin  şiir poetikası olan şairlerinden biridir. Karakoç , şiirle ilgili görüşlerini yazmaya başladığı dönemlerden itibaren şiir anlayışını da yazmıştır. Bu konudaki düşüncelerini “Edebiyat Yazıları” adını verdiği üç kitapta toplayan Karakoç’un şiirimizde son derece özgün bir yeri vardır. Onun şiiri metafizik bir şiirdir. Türk şiiri de geleneksel yapısı itibariyle aslında metafizik bir şiirdir. Divan şiirinden beri ... Devamını Oku »