Etiket Arşivi: hikaye

YILBAŞI ÇAVUŞU Çocukluğumun geçtiği küçük ilçemizde genel olarak mutlu bir yaşantımız vardı. Öyle ya; ülkemiz bir cihan savaşı geçirmişti, savaşta başarılı olmuş, düşmanları yurdumuzdan dışarı atmış, bağımsızlığımızı korumuştuk. Cihan Savaşından çıkalı hemen hemen 10-15 yıl geçmişti. Savaş bizleri yoksul ama gururlu bırakmıştı. Belki inanılmaz ama babası veya eşi harpte şehit düşmüşler bile bir buruk sevinç içindeydi, ilçemizde epey de gazi ... Devamını Oku »

    Büyükada’da, Temmuz ibtidası. Öğle üstü. Güneşin eriyip toprakları, yaprakları kavrayıp kavurduğu, yalayıp parlattığı bir gün. Gökten dökülen sıcak, yanakları yakıyor göğüsleri eziyor nefesleri tıkıyor. Elle tutulabilir bir alev haline geliyor. Ortalık gözleri kamaştıracak derece aydınlık… Karşıdaki çamlar yanık, siyah bir leke gibi duruyor. Bu kadar nura dayanamayan gözler sönüyor ve kapanan göz kapakları altında kımıldanmak istemiyordu. Yer, gök ... Devamını Oku »

Halit Ziya Uşaklıgil (Fatma’nın Evi), Ahmet Hikmet Müftüoğlu (Alınız Menekşelerimi Veriniz Gülümü, Halide Edip Adıvar (Kabak Çekirdeği), Memduh Şevket Esendal (Ev Ona Yakıştı), Ömer Seyfettin (Forsa), Halikarnas Balıkçısı/Cevat Şakir K. (Neyzen), Refik Halit Karay (Gözyaşı), Reşat Nuri Güntekin (Kirazlar), Yakup Kadri Karaosmanoğlu (Zeynep Kadın), Peyami Safa (Anadolu’da Bir Gece), Ahmet Hamdi Tanpınar (Bir Yol), Necip Fazıl Kısakürek (Öğretmen Bey), Sâmiha ... Devamını Oku »

Ah Mısır! Bazı Türkler oraya eğlenmeye, hava değişimine giderler! Bilmem o hayata, o manzaraya nasıl tahammül ederler? Ciğerlerine milyonlarca verem mikrobu saldırmış üzgün ve halsiz yatan bir hastanın başucunda hiç eğlenilir, hiçbir yaralının akmış ve daha kurumamış kan selleri üzerinde badeler içilir, keyifler çatılır, naralar atılır mı? Ben, mümkün değil bir hafta oturamam. Geniş ve otomobil dolu caddeler, heykelli meydanlar, ... Devamını Oku »

Bir zamanlar pek çok evlere, hizmetkârlara ve türlü zenginliklere sahip bir adam varmış. Günün birinde vadesi dolmuş ve ardında genç bir oğul bırakarak bu dünyadan göçüp gitmiş. Gün gelip de oğul yetiştiğinde, babasından kalan mirası; malı, mülkü, olanca zenginliği bitirene kadar eğlenceye, yeme içmeye, raksa, cömert hediyelere harcamış. Ta ki kendi yanında çalışanlarla birlikte çalışmaya başlayacak ölçüde yoksullaşana kadar. Yıllar ... Devamını Oku »

Yaşar Küçük hocamın derlemesi “GADİROĞLU” Gadiroğlu, aslen Şalpazarı nın Kabasakal köyündendir. Gadiroğlu nun maceraları yaylacılık geleneği ile yakından ilgilidir. Başından geçenlerin çoğu yayla yollarında cereyan etmiştir. O yıllarda Beşikdüzü Uğuz köylüleri ile Eynesil’e bağlı Ören köylüleri arasında MERA kullanımı yüzünden anlaşmazlık vardır. Uğuzlular , Gadiroğlu nun nüfuzundan yararlanmak isterler. Örenliler, Uğuzluların bir tabancasını almıştır. Uğuzlular, tabancayı almak için Gadiroğlu nu ... Devamını Oku »

Köyden istasyona giden yol, eriyen karlarla diz boyu çamurdu. İki mızrak boyu yükselen güneş, tarlaları hala örten karların üzerinde pırıltılarla ve göz kamaştırarak yanıyor, fakat yoldaki pis su birikintilerine vurunca donuk sarı bir renk alıp boğuluyordu. Kocaman ve altı çivili kunduralarını çıplak ayaklarına geçirmiş olan küçük Hasan, sağ koluna aldığı güğümü, ara sıra dinlenerek sürüklemeye çalışmaktaydı. Bazan sol elindeki çinko ... Devamını Oku »

                                                            1.Sevim Burak: Ah Yarab, Yehova İdi Adı, Yanık Saraylar. 2.Leyla Erbil: Diktatör, İncik Boncuk. 3.Fürüzan: İkinci  Yaz Şarkıları, Sevda Dolu Bir Yaz. 4.Sezai Karakoç: Geç Kalan Adamın Öyküsü, Kiralık Bir ... Devamını Oku »

  1.Ahmet Hamdi Tanpınar, 19. Asır Türk Edebiyatı Tarihi, Çağlayan Kitapevi 2.Ahmet Hamdi Tanpınar, Edebiyat Üzerine Makaleler, Dergâh Yayınları 3.Mustafa Nihat Özön, Türkçede Roman, İletişim Yay., 4.Kenan Akyüz, Modern Türk Edebiyatının Ana Çizgileri, İnkılâp Kitapevi, 5.Ahmet Kabaklı, Türk Edebiyatı 5. Cilt (Hikâye, Roman), T.E.V. Yay., 6.İnci Enginün, Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı, Dergâh Yay., 7.Cevdet Kudret, Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman, ... Devamını Oku »

Vermeyince Mabut, neylesin Mahmut? Atasözü   Genç, beyaz, gürbüz kadın, tıpkı zalim âşığının hışmına uğramış evvel zaman cariyesine benziyordu… Soluk basma entarisi parça parçaydı. Gür, kıvırcık, kumral saçları, mermer kadar beyaz omuzlarına dökülmüş, celladını bekleyen bir masum gibi, derin derin düşünüyor; çürük kafesli, çarpık cumbadan sokağa bakıyordu. Zeynep Kâmil Hastanesi’ne inen bu yol pek tenhaydı. Komşu duvarların üstünden aşan bahar ... Devamını Oku »