TERKİB-İ BEND

Tweet

Pocket

Nedir başkalarıyla her an böyle gül bahçesi seyredişin?
Meclis kurup, baş başa kalıp, yüzlerce lütuf ve ihsan edişin?
İnsanlık mıdır yemin binasını yıkıp viran edişin?
Nerede kaldı ey zalim bizimle sözleşip yemin edişin?
*
Her an düşmanların öğütlerine kulak verdin.
Kana kana ellerin arzu kadehinden içtin.
Gide gide sözlerini, yeminlerini unuttun.
Nerede kaldı ey zalim bizimle sözleşip yemin edişin?
*
Ele bırakıp sevgini, bizden soğuttun sonunda.
Güneşi terk ettin, karanlık yol tuttun sonunda.
Yeminler sözler vermiştik unuttun sonunda.
Nerede kaldı ey zalim bizimle sözleşip yemin edişin?
*
Hatamız ne oldu ki bizden bıkıp usandın?
Biz gamını çektik sen eller için tasalandın.
Sizde adet bu mudur? Böyle mi olur yarlık?
Nerede kaldı ey zalim bizimle sözleşip yemin edişin?
*
Felek misali şefkatsizlik adetini bina eyledin.
Güzel adın var iken, döndün kötü ad ayledin.
Döne döne bizi dertli eyledin, elleri sevindirdin.
Nerede kaldı ey zalim bizimle sözleşip yemin edişin?
*
Gönlümüz bundan böyle dağınık zülüflerinin arzusuyla dağılmasın.
Bağrımız lal renli dudağınıın hevesiyle artık kan olmasın.
Vefasızsın, gözümüz seni anmakla yaş dolmasın.
Nerede kaldı ey zalim bizimle sözleşip yemin edişin?
*
Vuslat vadesi ile aldın sabrımızı, kararımızı.
Bulamadı bir gün vuslatına yol meramımız.
Geçti ayrılık yolunda Fuzuli’den beter çağımız.
Nerede kaldı ey zalim bizimle sözleşip yemin edişin?