Tövbekâr Ol Gönül Tarikten Çıkma
Tövbekâr ol gönül tarikten çıkma,
Şeytandan şefâat şifadâr olmaz.
İyilik eyle sakın bir gönül yıkma,
Görüşme kötüyle, onda âr olmaz.
Seyreyle dünyânın kalmakâlını,
Gözlerim kâmilin pür kemâlini,
Düşürme üstüne el vebâlini,
Gönlü havâdadır, vefâdâr olmaz.
Dinleme dünyânın kıyl u kâlini,
Düşürme üstüne el vebâlini,
Gözetle kâmilin her kemâlini,
Zirâ böyle kişi, bahtiyâr olmaz.
Zalimler içinden hicret et durma,
Ki hicret sünnettir kimseye sorma,
Asilzâdelikte kendini kurma,
Mezar taşı ile, iftihâr olmaz.
Hissemend ol kâmillerin sözünden,
Gel kemâli kazan özü özünden,
Evlât düşse atasının gözünden,
Değil Mevlâ râzı, berhüdâr olmaz.
Yürüyüp meydanda hışma gelene,
Evvel tövbe edip pişmân olana,
Tâ ezelden sana düşmân olana,
Sakın teslim olma, kafadâr olmaz.
Fitne münâfıkın yeri nâr iken,
Bir kuluna güzel Mevlâ yâr iken,
Evvelâ adamın vakti var iken,
Sonra yoksul olsa, gözü dar olmaz.
Yoksulluk dediğin ömürler söker,
Katranı kaynatsan olur mu şeker,
Aslı bozuk adam aslına çeker,
Aslı ham demirden, cevherdâr olmaz.
Hevâ-i hevesle ciğerin yakma,
Muhannet eliyle ocağını yıkma,
Elin güzeline kem gözle bakma,
Elin doğru yâri, sana yâr olmaz.
Laf edip âlemde varın söyleme,
İşim uygun deyip yârin söyleme,
Her olur olmaza sırrın söyleme,
Sır iki insana bin pazar olmaz
Kemâli var mıdır her bir gedânın
Lezzeti yok mudur şirin sedânın
Âhiri haraptır haramzâdenin
Çalıp çırpma ile, kisb-i kâr olmaz.
Sümmânî âh edip sararıp solma,
Gelen Mevlâ’dandır kimseden bilme,
Sevilen bir yere çok gidip gelme,
Kesilir muhabbet, itibâr olmaz.
Âşık Sümmâni