Kûn Senfonisi / ع AYN Yalnız bir ağaçtım, orman uzaklardaydı Direndiğim kadar dileniyordum toprağa Uzaklardaydı yağmur, sen uzaklardaydın Baharın açmaya çiçek sunmadığıydım Yaprakların yeşilden yüz bulmadığı Allah’tan gayrı kimseler dokunmuyordu nüveme Kuşların mâsivâ saydığıydım. Sen susuyordun, rüzgâr susuyordu Kime dokunsam göğsümden su yontmuyordu Terli bir ağaç oluyordum arsızca koşuyordum Rahmetinden hadîkalarımı aşan nehirlerden akıyordum Savaşlar geçiriyordum sakat atlarla Âmâ bir ... Devamını Oku »