Tufanlar, alevler beni bir kal’a sanırdı; Taçlar uçuşur, dalgalanır, parçalanırdı. Kahhâr atımın kanlı, kıvılcımlı izinde; Bir başka denizdim ebediyyet denizinde. Çarpardı göğün kalbi hilâlin avucunda; Titrerdi yerin talihi merminin ucunda. Günler, elimin çizdiği yerlerden akardı; Üç kıt’ada korkunç atımın izleri vardı. Üstünde uçarken o nişîbin bu firâzın, En şanlı, şehâmetli hükümdarına arzın. Tek bir bakışım sanki inayetti, keremdi; İklîli hediyyemdi, ... Devamını Oku »