AYNALAR

Bir sonu gelmeyen rüyaya dalar

Akşam odalarda fersiz aynalar

Durgun sularında hepsinin yer yer

Eski bir hatıra sanki genişler

 

 

Maziden yâdigâr kalan bir hisle

Serpilen yağmurla örtülen sisle

Birden kapanıp da akşamın ufku

Gererken asabı hasta bir uyku

 

 

Bir hayal ufkudur kalplerimize

Aynalar ki sessiz anlatır bize

Maziye karışan günlerimizi

Bizden iyi tanır aynalar bizi

 

 

O vefalı kalbe benzer ki onlar

Bir küçük vesile maziye yollar

Mazi bir akşamın penceresinden

Kalplerde gözlerde yaş seyredilen

 

 

O uzak ve hasret ışıklı fecir

Ümitsiz ruhuna son tesellidir

Her bakışta çizer bu kederli su

Ömrümüzün geniş bir tablosunu

 

 

Bir tablo ki ne renk ne çizgisi var

Fakat her hatıra içinde yaşar

Ve derinliğinde bizlere güler

Kalbi kalbimizde çarpan ölüler

ahmet hamdi