şiiristan

Efendimsin cihânda i’tibârım varsa sendedir Miyân-ı âşıkânda iştihârım varsa sendedir Benim feyz-i hayâtım hâsılı rûh-ı revânımsın Eğer ser-mâye-i ömrümde kârım varsa sendedir Veren bu sûret-i mevhûma revnâk reng-i hüsnündür Gülistân-ı hayâlim nev-bahârım varsa sendedir Felekden zerre mikdâr olmadım devrinde rencîde Ger ey mihr-i münevver âh u zârı varsa sendedir Senin pervâne-i hicrânımın sen şem’-i vuslatsın Beher şeb hâhiş-i bûs u ... Devamını Oku »

Öyle lâ-kaydım sıkılmam çarhdan görsem sitem Ger cihân yansa yıkılsa göñlüme gelmez elem Ben ezelden her umûrum Hakk’a tefvîz eylerem Çün müsâvîdir baña her nîk ü bed kahr u kerem Dost medhinden ne hâsıl zemm-i düşmenden ne gam Fâriğ ü âzâdeyim birdir yanımda medh ü zem * Çık aradan sen yed-i kudretdedir her hayr u şer Çekme tedbîr-i umûr içün ... Devamını Oku »

  İnkarcı gavatın gönlü kırılır; Hatadan, günahtan, suçtan söz etme Sana “Yobaz” diye damga vurulur Sokakta açılan kıçtan söz etme. Bozulsun töresi ilin, obanın; Bedenler tutsağı olsun modanın. Oğlu öfkelenir dümbük babanın, Omuza dökülen saçtan söz etme. Yeter, daha fazla söyletme beni; Boynuzu en iri, en çok medeni! Sonra her toplumdan kovarlar seni Babası belirsiz piçten söz etme. Bilinmez düşman ... Devamını Oku »

Kamu dilde ma‘nî vardur bilene Cümle yolda Hak bulındı bulana Her nefesden yol açukdur Tanrı’ya Kim anabildiyse Anı bî-riyâ Kamu dilde vardurur ma’nî sözü Görene gizlü değül ma’nî yüzü Ma’nî ehli ma’nînin kadrin bilür Kande ki bulsa ana rağbet kılur Çok acâib çok garâib nesneler Söylenür dilde neler vardur neler Ma’nîyi bir dilde sanman siz hemân Cümle diller Anı söyler ... Devamını Oku »

Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden? Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu? Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden? Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu. Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse; Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse; Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan, Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse… Ey sen ki kül ettin beni ... Devamını Oku »

Ey nazlı sevgilim, ey cânım benim Güzeller güzeli vatanım benim Cümle değerlerim yatar sînende Sensin en mübârek mekânım benim. Tecelliye kaynak ilâhî emir Rızıklar, nimetler hep senden gelir Mukaddes mâbetler sende yükselir Yayılır bağrında ezanım benim. Çocukluk geçmişim dünde saklıdır Bu günüm, yarınım sende saklıdır Ki senin her şeyin bende saklıdır Ocağım, otağım, divânım benim. (Abdurrahim Karakoç) Devamını Oku »

Gönül çalamazsan aşkın sazını Ne perdeye dokun ne teli incit Eğer çekemezsen gülün nazını Ne dikene dokun ne gülü incit Bülbülü dinle ki gelesin coşa Karganın namesi gider mi hoşa Meyvesiz ağacı sallama boşa Ne yaprağını dök ne dalı incit Bekle dost kapısın sadık dost isen Gönüller tamir et ehli dil isen Sevda Sahrasında Mecnun değilsen Ne Leyla’yı çağır ne ... Devamını Oku »

  Bana Mevlâna’yı Yunus’u verin Mecnun’u, Leyla’yı size bıraktım. Kırk yıldır susuzum, bir tas su verin Irmağı, deryayı size bıraktım. Talipli değilim şöhrete, şana Makamı, rütbeyi yük etmem cana Dostluk, sevgi, şefkat yetişir bana Dövüşü kavgayı size bıraktım. Zaman yoktur ekip, biçip sürmeme Ham topraktan haram mahsul dermeme Bir tek gönül kâfi gelir girmeme Konağı, sarayı size bıraktım. Çokta değil, ... Devamını Oku »

Karlar yağdı boran oldu Şimdi garip başın dağlar Yaradan Mevla’ya kaldı Senin cümle işin dağlar Felek hatırın’ yıkmada Çeşminin yaşı akmada Ruzigar kahrın’ çekmede Yok akranın eşin dağlar Dört yanın duman olalı Oluptur başın belalı Sümbülün bitmez olalı Gam oldu yoldaşın dağlar Avcılar şikare çıkar Sığını kemende çeker Yaz bahar olıcak akar Gözlerinden yaşın dağlar Yaylağında biter lale İcazet olur ... Devamını Oku »

Mevsim-i deyde çıkar meydâna çün er lahana Havf etmez berdden çün merd-i server lahana * Gürz-i Keykâvus’a benzer gerçi şekl ü heybeti Cân verir insâna çün berg-i gül-i ter lahana * Bamya gibi dizilmez yüz bini bir rişteye Sanki arslandır ki gerdûneyle gezer lahana * Ansız olmazmış bilindi hîçbir zevk ü sürûr Sohbet-i helvâ olur mu olmasa ger lahana * ... Devamını Oku »