Son Haberler
Anasayfa / misafir kalemler / SEVDAM AĞLIYOR

SEVDAM AĞLIYOR

Pocket
Bookmark this on Google Bookmarks

 

Bir anka kuşu,

Yolunu kaybetmiş…

Rüzgârla karlı dağlara sürüklenmiş…

Bir kardeleni ilk kez görmüş…

Ama üşümüş.

Alışık olmadığı diyarlarda,

Bedenine yabancı iklimde

Yaşam savaşı vermeye başlamış…

Ne gözlerini alabiliyormuş;

Parlayan ıslak yapraklardan

Ne de gidebiliyormuş…

Kalırsa ölüm,

Giderse vazgeçiş…

Güzelliğin başucunda

Esir kalmış

Canıyla, âşık olduğu

Güzellik arasında…

Baktıkça hiç hissetmediği,

Duygulara dalarken

Öleceğini, yok olacağını

Bilerek uzanmış…

Ölümünü beklemeye başlamış.

Ya ölmeden solarsa,

Yok, olursa bu güzellik…

Alıp götürse…

Yaşar mı, yoksa solar mı?..

Kıyamamış.

Gözlerini kapattığının

Farkına varmadan

Derin uykuya dalmış…

Sonsuz uyku

Ankayı esir almış…

Daha önce hiç bu kadar

Sevilmeyen kardelen

Ankayı uyandırmaya çalışmış

Güneşle parıldayan yaprakları

Daha da ıslanmış…

Dağların yalnız çiçeği

Yeniden yalnızlığa

Mahkûm kalmış.

Bir anda kendini bırakmış…

Yapraklarını

Bembeyaz karın arasına gömüp

Bu büyülü hayranlığın yanına

O da uzanmış…

Sonra efsane olmuş;

Kardelen İle ankanın aşkı…

Ve o dağda

Bir daha hiç

Kardelen açmamış.

OLCAY YÜCEL

Hakkında admin

Cevapla

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Required fields are marked *

*