GÖNLÜM

Gel ey dil-ber ki müştâkem seni görmek diler könlüm
Gamından düştü zâr ister vüsâlinden şeker könlüm
*
Kara kaşın hilâlini gözümden tâ ba’îd etdin
Dutuşmuş nâra aşkından yanar zârî kılar könlüm
*
“Sekâhüm rabbühüm” geldi dudağından haber câna
Susamışdır yine ister lebinden ol haber könlüm
*
Cihânda cân ile könlüm vüsâlin ihtiyâr etmiş
Zihî görmüş Hak’ı cânım zihî sâhib-nazar könlüm
*
Ne gevhersen ayâ cân kim cihânın bahr u kânında
Mükerrem kadr ü kıymetlü seni bildi güher könlüm
*
Gamın nârından ey dil-ber gönül kaynar içim yanar
Bu renc ü mihneti gör kim gam içinde çeker könlüm
*
Sabır kılmak devâdur der muhibbin derdine nâsih
Velî nâsih devâsından olur her dem beter könlüm
*
Vüsâlinden meni ayru kerem kıl kıyma lûfteyle
Ki vaslınla müdâm olmak diler şâm ü seher könlüm
*
Gel ey lûtfu nihâyetsiz beni vaslından ayırma
Ki şol ömrüm ki vaslınla geçer ömre sayar könlüm
*
İki âlem mana sensiz gerekmez olmasın hergiz
Cihânın hâsılı sensen anı sensiz n’ider könlüm
*
Gel ara könlümün için gör ey cân kim firâkından
Ne acı gussalar yutar ne ağular içer könlüm
*
Hayâlî sevdiğim yârın gözümden gerçi ayrılmaz
Cemâlin perdesiz görmek diler açuk-basar könlüm
*
Saçın zencîrini menden felek çün çekdi ayırdı
Tenim şehrinde sevdâdan deli olmuş gezer könlüm
*
Ezelde sûret-i Rahmân üzün şânında gördüm çün
İlâhî sûretin dâ’im bu ma’nîden sever könlüm
*
Nesîmî yârını vermez cihânın varına andan
Geç ey da’vîci ki nâdân değüldür ol kadar könlüm
****** İmâmeddîn Nesîmî ******