İsa Çolaker Kişisel Web Sitesi Edebiyat ve deneme yazıları
Sitemle kanatlanır ruhumdan beyaz kuşlar.
Bitmek bilmezken gurbet, nasıl biter bu kışlar?
Rüzgâra sabır saldım, gözlerimden döküldü
Hüzünlü bir yağmurun ertesinde bakışlar.
Dert dağında dolanan yalnız ceylan say beni.
Elem ateşten gömlek, yanıyorum vay beni…
Islanmış kirpiklerim bir kilim nakışında,
Aşığın karanfili göğsüne takışında.
Hercai gönüllü yar, sen denizi özlerken!
Ben ağlıyorum nazlı dereler akışında.
Kalbin payitahtında başköşeye koy beni.
Selam bile yok yardan, yanıyorum vay beni…
Ömür denen heyula, dağlardan aşar oldu.
Yoruldu kervanımız, yollardan düşer oldu.
Âlem bana, ben sana, vurgundum biliyorsun.
Ters döndü çarkıfelek, bağrımı deşer oldu.
Kıskanırdı her zaman; güneş seni, ay beni.
Şimdi karanlıktayım, yanıyorum vay beni…
Vicdan dileniyorum sonbahar sabahında.
İğde yapraklarında, bir mazlumun ahında.
İki elim yakanda yankılanacak sesim.
Seni haykıracağım dünyanın son anında.
Neredesin vefasız, neredesin duy beni.
Halim divane hali, yanıyorum vay beni…
FİLİZ ALTIOK DURAK
